Magazine voor 1Amsterdam • Nummer 4 • September 2018
Inhoud
‘Van elkaar leren’
Soumicha: “Ik dacht altijd: als je hard werkt, dan kom je er wel. Maar het is ook belangrijk dat mensen zien dat je goed bent. Daarvoor is het van belang te netwerken en om mogelijkheden en kansen te zien. Ik heb vaak het gevoel gehad dat mensen mij onderschatten. Ik ben vanuit mijn culturele achtergrond niet gewend om op de voorgrond te staan. Ik had het geluk dat ik door collega’s op mogelijkheden en contacten werd gewezen. Ik heb weleens op functies gesolliciteerd waarbij ik niet verwachtte dat ik zou worden aangenomen. Maar mensen hebben zo in elk geval gezien dat ik ambitie heb. Het Culturele Ambtenaren Netwerk is voor iedereen die cultuur meedraagt. We leren van elkaar en zijn een gesprekspartner voor de organisatie. We verbinden de wereld van de organisatie en die van de medewerkers met elkaar.”
Als grappen niet meer grappig zijn
Een vertrouwenspersoon kan je ondersteunen en bijstaan met advies als een collega je pest, seksueel lastig valt, discrimineert of geweld aan doet.
‘Onbewust bevooroordeeld’
Sofie: “Het Roze Ambtenaren Netwerk zet zich in voor acceptatie en zichtbaarheid van LHBTI+ collega’s op de werkvloer. LHBTI+ staat voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender en intersekse-conditie. We merken vaak dat collega’s onbewust vooroordelen hebben. Als je naar je vooroordelen gaat handelen, kan het discriminerend zijn. In mei hebben we een bewustwordingsactie op de gemeentewerven gedaan. We vroegen collega’s of je in hun team veilig uit de kast kunt komen. ‘We maken er wel grappen over,’ zei iemand, ‘maar we maken hier over iedereen grappen’. We nodigden onze collega’s gelijk uit om mee te varen met de ambtenarenboot tijdens de Pride. Veel collega’s vonden het leuk, maar de meesten wilden toch niet mee: ‘Je mag zijn wie je bent, maar ik ga niet op die boot. Straks denken mensen dat ik ook zo ben.’"
‘Iedereen moet kunnen uitblinken’
Paul: “Als organisatie willen we dat het niet uitmaakt of je slecht kan horen of zien, of Nederlands spreekt met een accent. Iedereen die kan werken, moet aan de slag kunnen. Mensen die op latere leeftijd vanuit het buitenland naar Nederland zijn gekomen, lukt het vaak niet om accentloos Nederlands te leren spreken. In sollicitatiegesprekken leggen ze het op woordenschat en taalvaardigheid soms af tegen andere kandidaten. Vorm je je oordeel op basis van de woorden die iemand gebruikt, dan loop je talent mis. Als ambassadeur ga ik daarover in gesprek met collega’s: ‘Hoe zorg jij ervoor dat mensen hun talenten kunnen laten zien?’ Je kunt daar veel in doen. Wil je er meer over weten, bel me dan. Of kom langs bij één van de bijeenkomsten van Amsterdam Inclusieve Organisatie.”
Mantelzorg
Gemiddeld één op de vijf werknemers combineert werk met mantelzorgtaken en dat aantal groeit gestaag. Als inclusieve werkgever vindt de gemeente Amsterdam het belangrijk dat de combinatie werk en mantelzorg beter wordt. Daarom werkt de gemeente aan het verkrijgen van de erkenning van ‘mantelzorgvriendelijke werkgever’.
‘Dit kan makkelijker en goedkoper’
Dirk: “Wat de leden van de Gideonsbende verbindt, is dat we allemaal een mantelzorgtaak hebben. Ik zorg bijvoorbeeld voor mijn zoon van 37. Hij is verstandelijk beperkt en autistisch. In 2015 gingen veel zorgtaken van het Rijk naar de gemeente. We merkten dat het er niet makkelijker op werd. Het zogenaamde doelgroepenvervoer was bijvoorbeeld zo versnipperd, dat het niet goed werkte. Een paar collega’s dachten toen: dit kan makkelijker en goedkoper. Laten we onszelf aanbieden als ervaringsdeskundigen. Zo is de Gideonsbende ontstaan. Vanuit onze persoonlijke ervaringen houden we de gemeente een spiegel voor. Over dat doelgroepenvervoer schreven we een notitie met voorbeelden voor de wethouders Verkeer en Vervoer en Onderwijs. Die hebben dat opgepakt; er ligt nu een bestuurlijke opdracht. We hebben ook op andere punten adviezen gegeven. Collega’s zijn daar vaak blij mee.”
‘Ik vond snel mijn weg’
Peter: “Jan is het netwerk voor ambtenaren tot en met 35 jaar. Ik ben meteen lid geworden toen ik in oktober 2015 bij de gemeente ging werken. Dankzij Jan vond ik snel mijn weg in de organisatie. We doen drie dingen: ontwikkelen, verbinden en inspireren. We organiseren daarvoor allerlei activiteiten, bijvoorbeeld borrels en colleges van de Jan University. Elk jaar maken we een buitenlandreis. Daarnaast hebben we het trainingsaanbod Ruimte voor talent. Vorig jaar organiseerden we voor het eerst de verkiezing Jonge ambtenaar van het jaar. Zo’n 1.600 mensen brachten hun stem uit. De verkiezingsavond was een groot succes. Door Jan krijgen jonge ambtenaren meer mogelijkheden om zich te ontwikkelen. En om elkaar beter te vinden, ook buiten de eigen afdeling. Daarom zet ik mij in voor Jan.”
‘Gewaardeerd en geaccepteerd´
Mieneke: “Toen ik in 2002 bij de gemeente Amsterdam kwam werken, moesten collega’s de telefoontjes voor mij doen: ik ben doof. De smartphone heeft mijn leven compleet veranderd. Ik kan nu zelfstandig bepalen wanneer en met wie ik contact opneem, waar ook ter wereld. Bij de gemeente werken veel mensen met een zichtbare of onzichtbare beperking. Voor en door deze groep is het SNAB opgericht. We pakken zaken op waar we tegenaan lopen. We willen dat onze gebouwen toegankelijk zijn en dat iedereen met de juiste voorzieningen en hulpmiddelen boeiend en uitdagend werk kan doen. Je talenten benutten, gewaardeerd worden, je veilig en geaccepteerd voelen, daar gaat het om. We organiseren netwerkbijeenkomsten, maken onszelf zichtbaar in de organisatie en zijn gesprekspartner voor het gemeentelijk managementteam.”
Zo maken zij het verschil
Ze strijden tegen vooroordelen en zetten zich actief in voor acceptatie en waardering. Deze collega’s maken met hun ambtenarennetwerk het verschil.
Bouwen aan een nieuw team
Interne auditors
