Khalid Taoufik is teammanager bij het Jongerenpunt in Nieuw-West. Al bijna tien jaar. En nog steeds zonder slijtplekken. Hij is enthousiaster dan ooit. “De motivatie van onze jongerenadviseurs is bovengemiddeld”, zegt hij zonder een spoor van ironie.

“We doen het namelijk niet voor onszelf, maar voor die jongeren. We maken verschil. Onze klanten zijn de mensen waar je echt je best voor moet doen. Mensen die moeite hebben met solliciteren, mensen die schulden hebben, mensen die gestopt zijn met school. Je moet je in ieder individu verdiepen. Elke jongere is anders. En daar gaan we voor, met hart en ziel.”

We appen

“Bijna vier jaar geleden zijn we begonnen met een nieuwe aanpak voor jeugdwerkloosheid. We werken in multidisciplinaire teams waarin we de klant centraal stellen. We kunnen wel achter ons loket gaan zitten en wachten tot ze langskomen, maar dat werkt niet. Wat wij doen is ‘outreachend’ werken. We gaan erop uit. Zoeken ze op bij scholen, jongereninformatiepunten, enzovoorts. We moeten onszelf steeds vernieuwen. Om maar eens een voorbeeld te geven: alle jongerenadviseurs hebben een smartphone. Het lijkt een kleinigheid, maar het maakt een wereld van verschil. De jongeren in onze doelgroep nemen vaak hun telefoon niet op. Je weet nooit wie er belt. Het kan wel een deurwaarder zijn. Dus we appen. Snel en informeel. Contact gegarandeerd. En niet alleen tijdens kantooruren.”

‘Direct een gesprekje en kijken of er een klik is’

Talent Event

“Een ander voorbeeld: banenmarkten. Van oudsher zijn dat evenementen waar heel veel werkgevers zich presenteren. Vaak mannen in pakken, iets ouder, niet bepaald onze doelgroep. Dat werpt een enorme drempel op. Dus tien jaar terug hebben wij besloten om zélf een banenmarkt te organiseren: het Talent Event. Toegespitst op de doelgroep. Dit jaar de tiende editie. Het begon als een kleine banenbeurs, maar is uitgegroeid tot een belangrijke ontmoetingsplek: meer dan 100 werkgevers en 1400 werkzoekende jongeren in 2017. Geen sollicitatiebrief maar direct een gesprekje en kijken of er een klik is. Dat werkt zoveel beter.

Vanuit diezelfde gedachte is in juni de eerste banenmarkt voor jonge statushouders georganiseerd. Ieder jongerenpunt heeft andere speerpunten, iedere doelgroep vraagt een eigen aanpak. Het toverwoord is maatwerk.”

‘De Amsterdamse jeugdwerkloosheid ligt onder het landelijke gemiddelde’

Gemotiveerd om te motiveren

“We hebben een hoge duurzame uitstroom. We kunnen natuurlijk ook iedereen die een uitkering aanvraagt een papierprikker geven om plantsoenen schoon te houden. Maar wij vinden het belangrijk om naar elk individu te kijken en samen te bepalen wat het beste bij hem of haar past. Hierbij is het wel zaak om vinger aan de pols te houden.

De Amsterdamse jeugdwerkloosheid ligt onder het landelijke gemiddelde. Dat is voor een belangrijk deel te danken aan onze motivatie om jongeren te motiveren.”

‘Daarna liggen alle wegen open’

Fatemah Hegab komt uit Egypte. Haar moeder is Nederlands, maar heeft het grootste deel van haar leven in Egypte gewoond. Toen Fatemah twee jaar terug in Amsterdam kwam wonen, ging ze voor een uitkering naar het Jongerenpunt.

“In Egypte studeerde ik accountancy. Maar ik spreek bijna geen Nederlands, dus ik moest eerst de taal leren. Eveline Hulsbergen en Chennara Kailola, twee fantastische vrouwen van het Jongerenpunt, hebben me geholpen om mijn weg te vinden in dit land. Ze hebben samen met mij gekeken naar wat ik zou kunnen doen. Ik ben begonnen met een taalcursus op het ROC. Tegelijkertijd hebben ze mijn cv naar verschillende winkels gestuurd. Ik heb gesolliciteerd bij Albert Heijn en werd aangenomen. Ik werk daar nu fulltime, daarom moest ik stoppen met de taalcursus. Maar door mijn werk leer ik toch de taal. Ik moet nu de hele dag Nederlands praten. Soms oefen ik met mijn moeder, maar haar Nederlands is niet meer zo goed. Onze pogingen eindigen meestal in een gierende lachbui. Uiteindelijk wil ik mijn studie hier weer oppakken. Daarna liggen alle wegen open.”

‘Ik wilde de teleurstelling wegwerken’

Soufian Naanaa was zijn eigen baas. Door tegenvallers moest hij zijn bedrijf van de hand doen. Toen zat hij opeens thuis, zonder geld. Dus hij ging naar het Jongerenpunt.

“Het ging me niet om de uitkering, ik wilde werk. Ik wilde de teleurstelling wegwerken. Mezelf nuttig maken. Ik deed een loopbaantraject. Het was verplicht, maar ik deed het graag. Het zette de poort naar werk open. Tijdens dat traject maakte ik kennis met Brian Rodrigues, een jobhunter. Hij heeft me geleerd waar mijn talent ligt, waar ik voldoening uit haal: ik wil mensen blij maken, ze begeleiden en ze zien opbloeien. Brian was altijd aanspreekbaar, ook buiten werktijd. Hij tipte me voor mijn droombaan: jobhunter voor statushouders. Ik heb gesolliciteerd, maar anderen kregen voorrang. Die zaten in dezelfde situatie als ik, maar dan al een jaar langer.

In plaats daarvan werd ik jongerencoach bij I-MPower. Voor een jaar. Het is niet alleen een mooie baan, ik krijg ook alle scholing krijg die ik nodig heb: coachingslessen, trainingen en een opleiding tot jongerencoach. Ik weet zeker dat mijn droombaan na dit jaar nog eens langskomt. En dan pak ik hem wel!”

‘Ze geloofden echt in me’

Cynthia Akkerman kon dankzij het Jongerenpunt aan het werk.

“Ik stopte met mijn studie. Bij de gemeente kreeg ik een klantmanager toegewezen en een jobcoach. Twee mensen die me geweldig hebben geholpen. Zij zorgden ervoor dat ik een baan kreeg in de thuiszorg. Ik kon altijd een beroep op ze doen. Ze hebben me niet alleen aan werk geholpen, maar ook met al het papierwerk, met het aanpassen van mijn cv, je kan het zo gek niet bedenken.

Na een half jaar hield die baan op. Meteen had ik weer contact met mijn klantmanager en mijn jobcoach. Ze geloofden echt in me. Ik heb daar heel veel zelfvertrouwen van gekregen. Ik ben zelfstandig gaan solliciteren en ik heb nu een baan bij Cordaan. Het is een contract voor zeven maanden, maar als ik beval, mag ik blijven. Ik ben blij en trots. Uiteindelijk heb ik het zelf gedaan, maar zonder mijn contactpersonen bij het Jongerenpunt had ik het denk ik niet gedurfd.”