Veel teams zijn er al achter: met een stagiair haal je de onmisbare aansluiting bij de huidige maatschappij naar binnen. En je investeert ook nog in de werkenden van de toekomst. Kabil Chekalil en Iris van den Berkhof over het fenomeen stage en over generatieverschillen.

Kabil (27) is stageadviseur bij het Carrièrecentrum. Zelf is hij ooit als stagiair begonnen vanuit zijn opleiding Human Resources Management. Iris (25) is stagiaire bij P&O én bij de Traineepool. Voor haar master bestuurs- en organisatiewetenschappen doet zij nu afstudeeronderzoek: hoe hebben gemeentelijke leidinggevenden oog voor generatiekenmerken van de generatie Y?

Generatie Y

Mensen geboren tussen 1985 en 2000 worden aangeduid als generatie Y of millennials. Dus de collega’s tot een jaar of 35, voor wie de digitale wereld gesneden koek is. Iris: “Die grenzen zijn natuurlijk niet keihard. Maar zo’n ‘groep’ is handig als focus voor mijn onderzoek.”

Generatie Y kan informatie makkelijk verkrijgen en filteren, kan grote netwerkstructuren inzetten, verwacht sneller antwoord op vragen en is positief-kritisch: ‘Pap, dat klopt niet wat je zegt hoor, kijk maar op Google’. Iris: “Wij zijn opgegroeid met bijvoorbeeld appgroepen, snapchat, Instagram. We weten wat je wáárvoor inzet en hoe je je moet profileren. Een stageplek kun je zoeken via Facebook, daar zitten de 40-plussers met leidinggevende functies!” Ze lacht, want millennials zelf zitten amper op Facebook.

‘Skype, hebben we dat?’

Soms ontstaan grappige misverstanden tussen generaties. Kabil: “Een stagiair had via Skype-chat een urgente vraag gesteld aan een oudere collega en kreeg maar geen reactie. Wat bleek? Die collega wist niet dat we kunnen skypen. ‘Skype, hebben we dat?’ De stagiair heeft hem Skype uitgelegd. Millennials brengen zulke vaardigheden binnen, net als nieuwe kennis uit hun opleiding. Dat is een mooie aanvulling op de ervaring van oudere medewerkers.” Iris vult aan: “En een frisse blik! Nieuwe mensen vragen nog: waarom doen we het eigenlijk zo?”

Werknemers van de toekomst

Zij hebben allebei ervaren dat stagiairs serieus genomen worden. Ze mogen bijvoorbeeld mee naar evenementen en overleggen. Iris pitchte een idee voor snelle kennisdeling tussen stagiairs onderling en mag dat uitwerken. Kabil heeft gezorgd dat de registratie van stagiairs nu met tablets gebeurt in plaats van gekrabbel op papier.

Andersom leert een stagiair veel tijdens de stage. Elke stageplek is dus een investering in de werknemers van de toekomst. Kabil heeft zichzelf leren kennen: “Tijdens mijn stage stelden collega’s vragen over wat ik wilde en waar ik goed in was, daar had ik veel aan. Ik merkte dat ik overleggen over verzuim saai vond, maar sollicitatiegesprekken leuk. Ik liep stage bij 2 afdelingen waardoor ik een groot netwerk kreeg.”

Net als bij sport

Maar stagiairs hebben toch veel begeleiding nodig? Iris vergelijkt het met sport: “Ik ben afgestudeerd gymdocent en heb sportteams begeleid. Een team functioneert pas optimaal als iederéén zich gewaardeerd voelt. Dat geldt ook voor ambtenarenteams. De leidinggevende is eigenlijk de coach. Millennials hebben veel waardering en bevestiging nodig, formeel én informeel. Sommige leidinggevenden zouden wat vaker een rondje mogen lopen en benoemen wat goed gaat. Je hebt toch af en toe een veer in je reet nodig!”

‘In het begin pakte ik het te formeel aan’

Kabil herkent dit. Hij begeleidde vanaf september zijn eerste stagiaire. Kabil: “Spannend hoor. In het begin pakte ik het te formeel aan, met bila’s in een kamertje. Zij liet weinig los. Later ben ik gaan vragen over haar weekend en wat ze na haar opleiding wilde doen. Niet dat ik haar als een Dr. Phil ondervroeg hoor! Ik zei vooral wat ze goed deed. Ze ging zich veiliger voelen, dat bleek toen ze advies vroeg over een thuissituatie. In haar werk groeide ze ook.”

Hard willen werken

Een ander kenmerk van generatie Y is snel veel willen bereiken. Iris: “Wij redeneren: als ik nou 2 keer zo hard werk, bereik ik sneller hetzelfde resultaat. Dat moet beloond worden. Soms botst dat met oudere collega’s die een lange weg hebben afgelegd. Elkaar proberen te begrijpen is dan belangrijk.” Het harde werken gecombineerd met de druk van onder andere sociale media, heeft als valkuil een kans op burn-out. Ook daarom is begeleiding essentieel.

‘We zijn een inclusieve organisatie’

Kabil plaatst een kanttekening: “Het liefst denk ik juist niet in hokjes, zo van: o, jij bent van die generatie, dáárom doe je zo. Dat vinden mensen niet leuk! We zijn een inclusieve organisatie.” Iris: “Klopt, en de ene millennial is de andere niet, het hangt ook af van je levensfase.”

Kortom, ja, stagiairs hebben begeleiding nodig. Maar ze brengen ook de wereld van nu naar binnen. Heb wat begrip voor generatieverschillen én houd oog voor het individu. En vergeet die veer op z’n tijd niet.