Altijd reuring, een levendige handel en dé plek waar Amsterdammers elkaar van oudsher op straat ontmoeten. De markt, een wereld op zich. De groenteman, de kaasboer, de stoffenkraam… alle marktkooplui proberen er een goede boterham te verdienen. Meestal in goede harmonie, maar soms moet een marktmeester ingrijpen. Met geduld en begrip, en door goed te luisteren. Marktmeesters Milko Baars en Ramon Ramdin over hun werkterrein: de Dappermarkt.

Ramon Ramdin: ‘In dit werk moet je veel vertrouwen geven, om het weer terug te krijgen’

“Met mijn opa en oma naar de markt, dat vond ik vroeger geweldig. Er was zoveel te zien. De markt was een belevenis, we konden er uren blijven. Tegenwoordig is dat anders. Klanten zijn nu meer van ‘kopen en wegwezen’.

‘Elke dag met plezier van Den Haag naar Amsterdam’

Mensenmensen

Op de Dappermarkt is de sfeer altijd goed. Ook in ons team van marktmeesters is de sfeer goed. Daardoor kom ik elke dag met plezier vanuit Den Haag naar Amsterdam. Om zes uur ’s ochtends wandel ik naar station Hollands Spoor. Halverwege de route ga ik even bij mijn moeder langs, tien minuten bijkletsen met een bakje koffie. Daarna neem ik de trein. Ik zou nooit zo’n eind reizen voor mijn werk als ik het niet zo naar mijn zin zou hebben. Ik mag echt in mijn handen knijpen met mijn collega’s en mijn leidinggevenden. Allemaal echte mensenmensen.

Even weglopen

Bij het contact met de marktkooplui houd ik gepaste afstand. Ik moet weleens een waarschuwing geven, bijvoorbeeld als ze hun kraam te ver uitstallen. Ik leg duidelijk uit waarom het niet mag. Maar ook dat een rommelige markt minder publiek trekt. Dat zij dat gaan voelen in hun eigen portemonnee. Dan luisteren ze wel hoor. Ik heb nog nooit een akkefietje met een marktkoopman gehad.

‘Als je iets fout doet, gaat het als een lopend vuurtje over de markt’

Als ze onderling ruzie hebben, worden wij erbij gehaald om de boel te sussen. Het is belangrijk goed naar ze te luisteren, met geduld en begrip. Soms vallen ze tegen je uit. Daar moet je niet op ingaan, want dan gaat het juist fout. Ik loop meestal even weg om na een kwartiertje terug te komen. Vaak hoor ik dan: ‘Sorry marktmeester, ik bedoelde het niet zo’.

Als marktmeester moet je altijd je beloftes nakomen. Want als je iets fout doet, gaat het als een lopend vuurtje over de markt. In dit werk moet je veel vertrouwen geven, om het weer terug te krijgen.”

Milko Baars: ‘Het is fijn dat we rugdekking hebben van het Marktbureau’

“Mijn dag begint meestal met het beantwoorden van telefoontjes. Bijvoorbeeld van marktkooplui met een vaste plek, die zich willen afmelden voor die dag. Of van mensen die mee willen loten voor een plek, maar nog in de file staan. Om negen uur begint de loting. Vroeger hadden we regelmatig te weinig plekken, moesten we marktkooplui wegsturen. Tegenwoordig komt dat minder voor.

Vier ogen

Onze werkwijze is in 2015 veranderd. Vanwege de integriteit is toen het Marktbureau opgericht. Sindsdien innen we geen contant geld meer, maar kunnen de marktkooplui alleen nog pinnen. We werken met het vierogen-principe: als de marktkooplui pinnen of als we hun pasjes scannen, doen we dat altijd met z’n tweeën. Waarom we die pasjes scannen? Omdat de vergunninghouder er zelf moet staan. Zo niet, dan maken we daar een notitie van. Als dat vaak gebeurt, legt het Marktbureau een sanctie op. Ja, wij moeten de hele dag scherp blijven.

'De omgang met mensen vind ik het leukste'

We rouleren nu ook vaker dan vroeger. Niet op alle markten even vaak, maar af en toe een dagje. Op grote markten moet je namelijk wel zorgen dat je de mensen blijft kennen. Zodat je weet wie de streken uithalen. De omgang met de mensen vind ik het leukste aan dit werk. Ik probeer er elke dag voor te zorgen dat ze allemaal een plekkie hebben. Op de Dappermarkt ben ik geboren en getogen, dus ik maak hier en daar een babbeltje. De kaasboer ken ik zelfs al 45 jaar!

'Je moet altijd rustig blijven en met de mensen blijven praten'

Pittig

Er is weleens een marktmeester bedreigd. Dat kan pittig zijn, ik heb het zelf ook meegemaakt. Je moet altijd rustig blijven en met de mensen blijven praten. Ze tot bedaren brengen. Het is fijn dat we rugdekking hebben van het Marktbureau. En gelukkig vergeet je die excessen heel snel. Over het algemeen is het lekker gezellig op de markt.”

‘Hier kun je een babbeltje maken’

Jan Benjamens: “Ik kom één keer in de week op de markt, al veertig jaar. Er zijn ook wel tijden geweest dat ik helemaal niet kwam. Er zijn nu minder groentestallen. En eerder waren er twee viskramen, nu nog maar één. Dat is jammer. Ze hebben wel hele goede vis. Maar als ik echt wat moois wil hebben, ga ik naar de Albert Cuyp. De bevolking is ook veranderd. Het is veel diverser geworden. Daardoor kom ik hier nog liever. Ik vind de markt leuker dan de supermarkt. Hier kun je een babbeltje maken.”

‘De Dappermarkt is wat ambachtelijker geworden’

Saffira Kerster: “Toen ik hier vijftien jaar geleden voor het eerst kwam, stonden er vooral kramen met kleding. Nu kun je ook delicatessen krijgen, er staat bijvoorbeeld een Griek met olijven. Het aanbod is beter, het is wat ambachtelijker geworden. Ik kom hier ook voor de plantenman en de groenteman. En voor de toko even verderop.”

Drie Amsterdammers over de Dappermarkt

‘Ik wil nooit meer weg’

Cécile Loreen: “De Dappermarkt is zo geweldig, ik wil nooit meer weg. Ik kom hier heel vaak. Er zijn hier meer spullen te krijgen dan groente en fruit. Voor mij is dat perfect; ik ben fashion designer. Ik koop hier stoffen voor mijn bedrijf Cecci en dingen voor styling.”