Bij het cluster Stadsbeheer is een bijzondere samenwerking op touw gezet. Collega’s van Handhaving, Afvalinzameling en Stadswerken zorgen er met gerichte, tijdelijke acties voor dat grofvuil- en containerlocaties schoon blijven. Samen vormen zij het team Aanpak Bijplaatsingen.

‘Je moet elkaar in dit werk durven aan te spreken’

Pascal Joren, buurtconciërge Oud-Zuid:

Pascal heeft eigenlijk twee banen. Enerzijds is hij de oren en ogen van de Aanpak Bijplaatsingen, anderzijds kunnen buurtbewoners en winkeliers hem op straat overal over aanspreken. Eigenlijk is hij een wandelend meldpunt.

Pascal: “De Aanpak Bijplaatsingen is als een treintje dat de wijk in komt rijden. Eerst de handhavers, die kijken wie verantwoordelijk is voor de troep. Dan de inzameling met een kraakpers of grofvuilwagen, die halen de rommel weg. Vervolgens haalt de veegdienst er nog een bezem overheen. En dan kom ik. Ik doe de laatste controle en beoordeel de locatie.

We hebben in het stadsdeel vijftien probleemlocaties: containers waar te vaak zakken en grofvuil omheen liggen. Daar komt de trein elke dag langs. En denk nou niet dat het de armere buurten zijn waar de grootste vervuilers wonen. Integendeel. De sjieke winkeliers kunnen er ook wat van. Zijn soms te beroerd om hun eigen container te huren en proppen alles in de containers op straat.

Ons team is heel goed geolied. We gaan als professionals met elkaar om. Je moet elkaar in dit werk durven aan te spreken. En dat gebeurt dus ook. Ik hoor er sinds september bij. Het is een leuke en open club. We doen wat we zeggen. En dat is in de hele wijk zichtbaar. Ik ben trots dat ik er deel van uitmaak.”

‘Ze noemen me hier wel de generaal’

Jegnie Linger, coördinator afvalinzameling

Jegnie is vanaf het begin betrokken bij de Aanpak Bijplaatsingen en vertrouwt erop dat hij dat nog jaren blijft. Ook hij heeft twee banen, want naast zijn werk voor het team stuurt hij een ploeg van de afvalinzameling aan.

Jegnie: “Ik ben geen coördinator die alles van achter zijn bureau regelt. Ze noemen me hier wel de generaal. Maar dan wel eentje die samen met zijn troepen oprukt. Ik ben meestal op straat. Ik heb twintig jaar als chauffeur gewerkt, dus ik weet waar je tegenaan kunt lopen. Als het nodig is, pak ik zelf een wagen. Ik heb wat gereedschap in de auto liggen, en een paar zakken grint, voor als er een lekkage aan een wagen is geweest. Als een container verstopt is, dan kan ik hem meestal zelf wel weer ontstoppen. Ik rij de hele dag door de wijk. Kleine dingen los ik zelf op. Staat er ergens een doos naast een container, dan gooi ik die gewoon in de auto, want daar ga je geen wagen voor bellen.

We hebben een goed team. We zeggen waar het op staat. Soms moet je de vinger op een zere wond leggen, maar dat doen we in een goede sfeer.”

‘Als wij normaal doen, doen zij het ook’

Ahlam en Jacco, handhavers:

Als rond een container huisvuil is neergezet, proberen Ahlam en Jacco (niet op de foto) te achterhalen hoe het daar komt. ‘Prikken’ heet dat. Meestal vinden ze wel een adreslabel dat het vuil aan de dader koppelt.

Ahlam: “In het begin stopten Jacco en ik al onze tijd in de Aanpak Bijplaatsingen. De hele dag probleemlocaties aflopen. Dat is nu minder. We zijn ook niet meer de enigen die ermee bezig zijn. De taak rouleert door het hele team. De enige constante is eigenlijk de telefoon waar de meldingen op binnenkomen. Wie die telefoon heeft, doet de aanpak.”

Jacco: “Onze taak is om te achterhalen wie het huisvuil bij de containers plaatst. Die spreken we dan aan. Soms gebeuren er rare dingen. We kregen ooit een overlastmelding van een bewoner, we gingen kijken, prikten wat zakken en toen bleek het afval van de melder zelf te zijn. Niet zo leuk voor hem, maar wij hebben erom gelachen.”

Ahlam: “Eigenlijk hebben we nooit problemen met bewoners of ondernemers. Ze kennen ons inmiddels. Vinden het fijn dat we aanwezig en zichtbaar zijn.”

Jacco: “Gewoon een kwestie van een praatje maken. Als wij normaal doen, doen zij het ook. Ik heb eigenlijk alleen maar prettige ervaringen.”