Claudia Plaisier is boswachter in het Amsterdamse Bos. Als ze broedvogels gaat tellen, staat ze om 4 uur ’s ochtends op. Is er een festival, dan werkt ze door tot 3 uur ’s nachts.

“Broedvogels beginnen te zingen voordat het licht wordt. We tellen op gehoor, dus je moet heel goed luisteren. Er zit hier van alles: koolmezen, waterrallen, roerdompen. Bij festivals gebeurt het dat we tot 3 uur ’s nachts doorwerken. Het is hier dan stikdonker en we willen niet dat de bezoekers verdwalen. Ik haal weleens dronken mensen uit de bosjes. Ik ben wel wat gewend, hiervoor werkte ik bij de politie. Ik vind die wisseldiensten wel fijn. Haal ik ’s ochtends even de stofzuiger door het huis als mijn dochters op school zijn. Die meiden vinden het helemaal fantastisch dat ik hier werk. Ze gaan vaak mee als ik een excursie geef. Bijvoorbeeld uilenballen zoeken. En ze maken veel tekeningen van mama in het bos.”

Agnes Borst is projectleider bij het team Planning en Control. Als de deadlines dichterbij komen, werkt zij ’s avonds een paar uur door. En dat kan wel 2 maanden duren.

“Mijn team levert onder meer de begroting en het financieel jaarverslag. Tussen het moment dat de financiële gegevens binnenkomen en de keiharde deadline zit maar 2 maanden tijd. Overdag kom ik er niet aan toe. Te onrustig. Er lopen steeds mensen binnen met vragen. ’s Avonds vind ik meer rust, het gaat dan ook sneller. Mijn teamgenoten werken in die drukke tijden ook ’s avonds door. Soms blijven we op het werk en eten we een hapje buiten de deur. Maar meestal ga ik om 5 uur naar huis. Eerst even hardlopen en eten. En om 8 uur ‘s avonds klap ik de laptop weer open. ‘Moet je nu alweer werken?’, zegt mijn vriend soms. Mijn andere vrienden merken er niets van, de weekenden hou ik vrij.”

Galid Asouali is teamleider van stadsloket Oost. Eén keer in de maand heeft hij avonddienst. Dan komt er een ander publiek.

“Op donderdagavond is het stadsloket tot 8 uur open. Dat is een wens van de burger. We zijn met 4 teamleiders, dus ik ben één keer in de maand aan de beurt. Het is goed te doen. Tot afgelopen zomer waren we elke avond open. We bieden dezelfde diensten als overdag.

Ik vind het leuk om ’s avonds te werken, ik ben wel een avondmens. Er komt een ander publiek, meestal mensen die overdag werken. Vanaf 6 uur stromen ze binnen. Dankbaar dat ze geen vrij hoeven te nemen om bijvoorbeeld hun paspoort op te halen. Die sfeer ’s avonds en dat je ziet dat onze klanten blij zijn met onze service, daar krijg ik veel energie van. Die avonden kom ik wel heel laat thuis. Voor mijn gezin is dat vervelend. Maar voor mij maakt het werk veel goed.”

Michiel van Marle is beveiliger in het stadhuis. Hij werkt in diensten. Dat betekent ’s ochtends om kwart over 4 op, of ’s nachts om 1 uur thuis.

“We beginnen om half 7. Om 7 uur moeten alle deuren open zijn. Bij ingang E staat dan altijd al een mannetje of 5, 6 te wachten. Bij B staan er meestal 2 en bij C staat de bakker met brood voor de catering. Overdag surveilleren we, we kijken of alles veilig is. We hebben veel contact met de technische dienst. Is er bijvoorbeeld een lamp kapot, dan melden we dat. Elke dag is anders. Toeristen vragen waar het NAP-monument is. En we maken regelmatig daklozen wakker. Je mag hier wel zitten, maar niet liggen. ’siAvonds controleren we of de ramen dicht zijn. Om kwart voor 11 moet iedereen eruit zijn. Zeker 5 mensen blijven altijd tot laat, dan kijkt er niemand over hun schouder mee. Je krijgt veel mensenkennis van dit werk.”

Mustafa Deniz is beheerder technische infrastructuur. Is het netwerk uitgebreid of is er een update, dan moeten hij en zijn collega’s het testen. ’s Avonds of in het weekend. Dat is best gezellig.

“Tijdens kantooruren moeten de systemen vlekkeloos lopen. Daarom testen we ’s avonds of in het weekend. Stel dat op locatie Bos en Lommerplein 50 nieuwe medewerkers komen. Dat bereiden wij zoveel mogelijk voor. We maken afspraken met onze leveranciers en met de demand managers. Die 50 extra plekken sluiten we aan op ons netwerk. Is alles gebeurd, dan gaan we testen. Dat moet op locatie. Er moet een beveiliger zijn om ons binnen te laten. Testen doen we meestal met z’n tweeën. Ik ben liever bij mijn gezin, maar dat testen is wel gezellig. We hebben tijd om bij te kletsen en om samen wat te eten. Doordeweeks is het daar te druk voor.”

Wim Pontier is zakelijk tekenaar. Hij maakt beeldverslagen, praatplaten en illustraties.

’s Avonds werkt hij zijn schetsen uit. Soms werkt hij de hele nacht door.

“Overdag heb ik afspraken met klanten. En ben ik aanwezig bij allerlei bijeenkomsten. Daarvan maak ik een beeldverslag. Om zo’n verslag uit te werken, moet het donker zijn. Eerst maak ik een schets. Die ga ik daarna inkten, met een stift op een lichtbak. Als er licht van buiten komt, dan werkt dat niet goed. ’s Avonds heb ik ook meer rust, ik kan me dan beter concentreren. Ik zet de radio aan en werk in een ritme. Als ik een deadline moet halen, slaap ik maar een paar uurtjes. Soms werk ik de hele nacht door. De volgende dag of in het weekend haal ik dat weer in.”

Erik van der Linden is manager van camping Vliegenbos. Hij woont en werkt op de camping.

’siZomers eindigt zijn werkdag om 11 uur ‘s avonds. Bij hoge uitzondering werkt hij ’s nachts.

“Overdag loop ik bij het personeel langs, kijk hoe het gaat bij de horeca en receptie, doe de administratie en ondersteun waar dat nodig is. Ik woon met mijn gezin op de camping. Ik ben de hele dag bereikbaar voor campinggasten en personeel. Om 10 uur ’s avonds sluiten de receptie en de horeca. Dan maak ik de kassa’s op. Een uur later ben ik klaar en neemt de nachtwacht de honneurs waar. Alleen bij calamiteiten kom ik mijn bed uit. Elk jaar komt het wel een keer voor dat de nachtwacht zichzelf buitensluit. Dan doe ik mijn schoenen weer aan.”

Door de coronacrisis gaat de camping dit jaar 2 maanden later open, en zelfs dat is nog maar de vraag.

Stadsecoloog Uma Ho-Sam-Sooi is na zonsondergang te vinden op duistere plekken in de stad. Zij adviseert bij bouwprojecten in de stad over flora en fauna en over natuurinclusief bouwen. Ook doet ze veldonderzoek.

“In de zomermaanden doe ik vleermuisonderzoek. Als de vleermuizen jagen, dat is 2 uur na zonsondergang, dan ben ik aan het werk. Zonder het te weten zijn Amsterdammers erg blij met vleermuizen. Want elke vleermuis eet wel 3.000 muggen per nacht. IJburgers hebben nooit meer last van muggenplagen zoals in de beginjaren. De gemeente gebruikt de vleermuis ook in de strijd tegen de eikenprocessierups, want de vleermuis is dol op de motten. Ja, het coronavirus is afkomstig van vleermuizen. Toch hoeven we niet extra bang te zijn, het gaat namelijk om een vleermuissoort die niet in Europa voorkomt. Als je wilde dieren niet opeet of verhandelt, zit je veilig.”