Jongerencoach worden?

Hamed Naiem Hotak heeft sinds juni een coach: Monique van Dijk. Monique helpt hem om zijn weg te vinden in Nederland. Hamed wil graag zo snel mogelijk aan het werk, maar daarvoor moet zijn diploma van de universiteit in Afghanistan worden erkend. Hamed en Monique spreken vaak af bij de computers in de centrale bibliotheek.

Monique: “Ik wil onderzoeken of de sociale kant van het werk iets voor mij is, daarom heb ik me aangemeld als jongerencoach. Ik ben gekoppeld aan Hamed Naiem Hotak, een hoogopgeleide vluchteling uit Afghanistan. Hij is 36 jaar en dus geen jongere. Toch mocht hij van zijn klantmanager met het coachingsproject meedoen. We hebben nu ongeveer zeven keer met elkaar afgesproken. Hamed wil graag snel aan het werk. Hij is heel intelligent en in Afghanistan afgestudeerd in natuurkunde, maar heeft moeite om zijn weg te vinden in Nederland en Amsterdam. Ik vind het ontzettend leuk om daar iets in te betekenen.”

Bureaucratie

Hamed: “Ik heb veel vragen. Ik wil hier een leven opbouwen. De vlucht was heel zwaar en ik was anderhalf jaar onderweg. Zes maanden later zijn mijn vrouw en kind overgekomen. Mijn kinderen zijn nu vijf en één jaar, de jongste is in Nederland geboren. Ik probeer op eigen benen te staan, maar dat lukt nog niet altijd.”

Monique: “In Nederland loopt Hamed tegen een muur van bureaucratie aan. Hij heeft bijvoorbeeld geld nodig zodat hij zijn diploma in Nederland kan laten erkennen. Daarvoor had hij bijzondere bijstand aangevraagd, maar die is afgewezen. Ik heb hem geholpen met het bezwaarschrift. Ik moest zelf ook uitzoeken hoe dat moet. Gelukkig kon ik met vragen bij Naima en Ismael van het coachingsproject terecht. Jammer genoeg is de aanvraag weer afgewezen. Dat frustreert me. Als je met z’n vieren moet leven van een uitkering, leg je niet zomaar € 150 opzij.”

Hamed: “Coaching is heel belangrijk voor mensen zoals ik. Ik wil verder met mijn leven. Ik heb begeleiding nodig met brieven schrijven en bij de contacten met overheidsinstanties. Ik begrijp het systeem nog niet. Ik vind het fijn dat iemand mij daarmee helpt.”

Samen naar open dag

Hamed: “Volgende week gaan we naar de open dag bij InHolland om te kijken of een lerarenopleiding iets voor mij is. Ik ben te oud om de opleiding te doen met behoud van uitkering. Ik wil daarom ondersteuning vragen bij de Stichting Vluchteling/Studenten UAF.”

Monique: “Ik merk dat Hamed het belangrijk vindt om met mij te sparren. Hij had al van alles uitgezocht maar zoekt toch bevestiging. Het is ontzettend dankbaar werk.”

Het is woensdagmiddag en Kristel Barrientos en Hamid hebben afgesproken op het terras van de Coffee Company aan de Wibautstraat. Kristel en Hamid spreken elkaar gemiddeld eens per week. Ze praten over alledaagse dingen: het weer, school, hoe het afgelopen week is gegaan.

Hamid (21) vindt het lastig om een gesprek te voeren in het Nederlands, maar hij wil het graag. Vijf jaar geleden is Hamid uit Afghanistan naar Nederland gekomen. Op dit moment is hij nog druk bezig met zijn inburgeringstraject. “Nederlands is een heel moeilijke taal”, vindt Hamid. De gesprekken met zijn coach Kristel helpen hem om de Nederlandse taal te oefenen. Kristel vindt het erg leuk om deze gesprekken te voeren, om iemand te kunnen helpen én om Hamid als mede-Amsterdammer te leren kennen: “Er zijn zoveel verschillende nationaliteiten in Amsterdam! Zo leer ik weer een andere cultuur kennen.”

Drie maanden

Kristel: “Toen ik de oproep in mei voorbij zag komen, dacht ik meteen: als het nodig is, waarom ook niet? Een uurtje in de week is niet veel.” In juli werd ze gekoppeld aan Hamid, maar door haar vakantie spraken ze elkaar eind augustus voor het eerst. In principe duurt een traject drie maanden, gevolgd door een afsluitingsbijeenkomst. Omdat Kristel en Hamid pas later zijn gestart, is die bijeenkomst al geweest. “Wij zijn voorlopig nog niet klaar”, geeft Kristel aan. “Ik kan me voorstellen dat aan de hulpvraag soms in drie maanden is voldaan, maar in ons geval denk ik van niet. Ik vind dit erg leuk om te doen, en al leert Hamid veel van mij, ik leer ook veel van Hamid! Zo heb ik hem laatst geholpen met oefenen voor de theorie voor zijn rijbewijs. Ik moest hem simpele verkeersborden echt uitleggen, maar de ingewikkelde voorrangsregels wist hij zo op te lepelen! Die waren bij mij alweer weggezakt. Ik heb namelijk wel een rijbewijs, maar geen auto.” Daar is Hamid weer hoogst verbaasd over: “Hoezo wel een rijbewijs, maar geen auto?”

Af en toe

Hamid werd via zijn klantmanager bij Werk, Participatie en Inkomen gewezen op de coaching. Op het formulier vulde hij in dat hij de Nederlandse taal graag wil oefenen. Want hij volgt wel cursussen voor zijn inburgering, maar: “Ze praten daar allemaal in hun eigen taal, en zo kan ik niet oefenen”, zegt Hamid. Hij staat te popelen om zijn inburgering af te ronden en een opleiding te gaan doen, “iets met elektrisch.” Samen met Kristel kijkt hij naar de mogelijkheden. De kansen om Nederlands te spreken worden ook veel groter als hij op school zit. Hamid is enthousiast over de coaching: “Ik ben blij, het is goed dat het bestaat. Er zijn zoveel woorden om te oefenen. En er zijn ook zoveel gekke woorden. ‘Af en toe’, bijvoorbeeld. Dat hoor ik steeds op tv. Dat vind ik zo’n gek woord!”

Jongerencoach worden?

Het Coachproject is een project voor jongeren vanuit Werk, Participatie en Inkomen. Het helpt ze om een stapje verder te komen met iets wat hen tot nu toe niet lukte. Je spreekt elkaar gemiddeld eens per week en na drie maanden sluit je de coaching af. Daarna kun je je aanmelden voor een nieuwe ronde, maar dat hoeft niet.

Meld je aan via coaching.jongeren@dwi.amsterdam.nl Wij nemen daarna contact op om een afspraak te maken voor een eerste kennismaking en een oriënterend gesprek.

Kijk ook voor meer informatie op intranet.