Björn: “Ik werk als adviseur openbare ruimte bij stadsdeel Centrum, gedetacheerd vanuit het Ingenieursbureau. Een tijdje geleden zag ik op intranet een oproep: de trainees van YPPS zochten opdrachten. Wij konden wel iemand gebruiken, want we hadden net een subsidie gekregen om het centrum toegankelijker te maken voor ouderen en mindervaliden. Maar we hadden te weinig mensen. Ik heb ons project direct aangemeld. Later bleek dat Rasha ons formulier zelf uit de stapel heeft gehaald. Ze vond het een leuk project en vroeg of we kennis konden maken. Een paar weken later ontmoetten we elkaar in de nieuwe Plaza van het Stadhuis.”

Rasha: “Ik kom uit Syrië en ben nu ruim drie jaar in Nederland. Mijn man is via Turkije naar Europa gevlucht. Toen hij zeven maanden in Nederland was, konden mijn zoontje en ik ook veilig overkomen. Ik had het geluk dat ik als trainee via het Young Professionals Programma voor Statushouders (YPPS) voor de gemeente kon gaan werken. Dat was voor mij de beste manier om te integreren in de Nederlandse samenleving, want het programma stimuleerde me om actief te zijn. Het gaf mijn nieuwe leven stabiliteit, onafhankelijkheid en veiligheid. En het opende de deur naar een loopbaan die past bij mijn academische studie en ervaring.”

Björn: “Rasha ging enthousiast voor ons aan de slag. Wat me meteen opviel, is dat ze heel projectmatig werkt, systematisch en secuur. In haar eerste week kwam ze al met goede ideeën. Ze bedacht bijvoorbeeld een bordje met een rolstoelsymbool. Deze willen we ophangen bij de verbodsborden voor auto’s in gebieden die speciaal voor mindervaliden zijn ontworpen. Automobilisten begrijpen dan beter waarom ze daar niet mogen parkeren.”

Rasha: “De collega’s van de gemeente vind ik prettig om mee te werken. De mensen hier zijn geïnteresseerd in elkaar. En de leidinggevenden zijn eerlijk, ze zeggen waar het op staat. In Syrië werkte ik voor een commercieel bedrijf. Ik zat daar veel achter de computer, had weinig contact met collega’s. Hier is het gezelliger. Je vergadert samen, gaat met elkaar lunchen of borrelen.”

Björn: “Ik herken veel van mezelf in Rasha. Ik ben ook vrij perfectionistisch, en we zijn allebei Vissen van sterrenbeeld, creatief dus. Tijdens een van onze overleggen heb ik mijn Talent Management Analyse erbij gepakt. Ik kon geen enkele eigenschap van mij vinden die zij niet heeft. We lijken dus sterk op elkaar. Maar: zij komt uit een heel andere setting. Ze is niet gehinderd door onze Amsterdamse regels, heel verfrissend. In onze samenwerking is dat onze kracht. Dat is ook precies waarom we een YPPS trainee zochten.”

Rasha: “Björn is sinds april mijn begeleider bij Schoon en Heel. Hij is heel geduldig en luistert goed. Hij ziet waar ik behoefte aan heb. Ik heb soms moeite met de taal. Als ik iets niet begrijp, vraag ik door. Björn snapt dat. Hij legt het dan nog eens rustig en extra duidelijk uit.

De eerste week sprak hij Engels met me, totdat ik alles begreep. Daarna schakelde hij pas over op Nederlands. Daardoor kon ik de Nederlandse woorden in mijn hoofd aan de Engelse woorden koppelen, als een puzzel.”

Björn: “Wat ik minder leuk vind aan haar? Niets! Ze pakt dingen snel op, ik hoef alles maar één keer uit te leggen. En ze stelt goede vragen. Het enige dat ik jammer vind, is dat ze ook tijd moet vrijmaken voor trainee-opdrachten. Dat is soms schipperen.”

Rasha: “Minder leuke eigenschappen, nee, die heeft Björn echt niet. Toen mijn schoonvader in het ziekenhuis lag, kreeg ik een WhatsApp-bericht van hem: Hoe gaat het met je schoonvader? Hij is gewoon de beste collega voor mij. Een echte vriend.”