Willem van der Kolk geeft als programmamanager leiding aan de ambtelijke invlechting Weesp-Amsterdam. Hij is vader van Emma en een tweeling is onderweg.

“Ik doe graag dingen waarbij ik me nét niet helemaal comfortabel voel. Zo ontwikkel ik mezelf. Aan het werk achter de computer luister ik graag naar een podcast met housemuziek. Ik kreeg veel energie toen managers in Amsterdam door wethouders uit Weesp werden bijgepraat over de uitdagingen van de gemeente Weesp. Uitdagingen waar we nu gezamenlijk voor staan.

‘Werkgeluk is voor mij: vandaag doen wat ik gisteren niet deed’

Het gaat bij werkgeluk en werkdruk om de balans. Ook ik kan overspannen raken. Rugpijn is bij mij een graadmeter. Ik loop hard en fiets om mijn hoofd leeg te maken. Als ik de grip kwijtraak en mij onmachtig voel, ga ik het gesprek op het werk aan. Het is lastig om met tijdelijke teams het vertrouwen op te bouwen om werkdruk te bespreken en die eerlijk te verdelen. Het geeft een kick als dat samen toch lukt. Ik voel me het fijnst als ik onderdeel uitmaak van een groep mensen die samen lastige vraagstukken aanpakt, geen geneuzel, het gaat echt ergens over.”

Bart Richter vindt werkgeluk in zijn afwisselende taken en de samenwerking met zijn netwerk. Hij is beleidsadviseur/algemeen commandant geneeskundige zorg bij de GGD.

“Ik adviseer over geneeskundige en gezondheidszaken bij evenementen. Dit jaar deed ik onder andere 4 en 5 mei. Nu ben ik bezig met het Amsterdam Dance Event en met Sail 2020. Ik vind het fantastisch om eraan te werken dat evenementen zo veilig mogelijk verlopen.

‘Van alleen je mening geven,

leer je niets’

Door de evenementenorganisaties de juiste maatregelen te laten treffen, beperken we zoveel mogelijk risico’s. Gaat er toch iets mis, dan doen wij wat nodig is. Samen met collega’s en andere organisaties, met respect voor elkaars mening en kennis. Naar elkaar luisteren, daar gaat het om. Als je je inleeft in elkaar, kom je tot betere oplossingen. De ene keer gaat dat makkelijker dan de andere. Maar het belangrijkste is om dat te blijven proberen. Geen dag is hetzelfde, er zijn steeds nieuwe uitdagingen die om een oplossing vragen. Dit werk past bij mij, ik krijg er energie van.”

Lisa van Wijk is interimmanager bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Nu zoekt zij het werkgeluk in Amsterdam. Lisa ruilde van baan met Paulien Roffel van Bureau Interim en Advies (BIA).

“BIA is een warm bad. Omdat ik van buiten de gemeente kom, weet ik niet altijd hoe dingen werken. Ik kan dan altijd bij mijn collega’s terecht. BIA is een heel open organisatie. Iedereen kan bij de vergaderingen van het MT zijn. Elke maand hebben we een ‘BIA talk’. We wisselen kennis uit en praten even bij.

‘Elkaar feedback durven geven en daardoor samen groeien, daar word ik blij van’

Ik ben nu teammanager van de afdeling Jeugd. Dat is best pittig. Door bezuinigingen en ontwikkelingen in de jeugdzorg is de werkdruk in het team hoog. Mijn medewerkers zijn experts op hun vakgebied, daar vertrouw ik op. Sommige medewerkers verwachten dat ik ook inhoudelijke kennis heb. Voor hen is het even wennen. Als we ondanks gaten in de bezetting toch opdrachten voor de stad voor elkaar krijgen, ben ik heel trots op mijn team.”

Met collega’s hard aan resultaat werken dat ertoe doet, geeft Paulien Roffel werkgeluk. Zij ruilde van baan met Lisa van Wijk. Paulien werkt nu als strategisch adviseur organisatieontwikkeling bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties.

“Werkgeluk zit in kleine dingen. Mooie plannen bedenken en die uitvoeren. Teams verder helpen door het juiste gesprek te voeren. Samen met collega’s hard aan projecten of programma’s werken. En daarbij ook stoom kunnen afblazen en lachen. Als je weet wat voor jou energiegevers en energieslurpers zijn, kun je zoeken naar een plek die bij jou past.

‘Bij het ministerie is veel ruimte voor ontwikkeling, net als bij de gemeente’

Wil je iets anders doen, probeer het dan gewoon uit, dat is de enige manier om uit te vinden of iets werkt. Deel je ervaring en bespreek wat je wilt met collega’s, dan kunnen ze met je meedenken. Als ik mezelf kan ontwikkelen en mijn werk een bijdrage levert, geeft dat me veel energie. Dat merken ook de mensen om mij heen. Veel mensen willen koffie met mij drinken om te horen hoe ik mijn jobruil heb geregeld.”

Vanessa van Aken is afdelingsmanager omgevingsrecht bij het Juridisch Bureau. Ze organiseert activiteiten op het gebied van vitaliteit en doet zelf ook mee.

“Ik word blij van contact en samenwerken met anderen. Ik help graag mensen op weg door te kijken wat hen blij maakt. Werkgeluk is voor iedereen anders, dat kan bestaan uit waardering krijgen voor het werk, ontspanning vinden tijdens het wekelijks halfuurtje mindfulness dat Wieneke Pietersen en ik hebben opgezet, of meedoen met lunchwandelingen. Weer andere mensen worden blij als zij meer uitdaging krijgen in hun werk.

‘Klein beginnen, gelijk beginnen!’

De snuffelstage van Syrische statushouders binnen het Juridisch Bureau gaf veel collega’s enorm veel energie en een gevoel van zingeving. Werkgeluk is als een olievlek. Kleine dingen als bloemen op kantoor zetten of iemand een compliment geven? Gewoon doen! Ik geef hier graag de ruimte voor en vind het mooi dat iedereen zelf invulling geeft aan het eigen werkgeluk.”

Stephanie Soesman onderzoekt de klanttevredenheid van Amsterdammers over de dienstverlening van WPI. Als Stephanie voor iets gaat, gaat ze er helemaal voor. Ze heeft wel geleerd om hier een balans in te vinden.

“Ik kan mijn werk niet los zien van wie ik ben. Zowel privé als op mijn werk ben ik gedreven in de dingen die ik doe, maar ik probeer ook los te laten als dat nodig is. Ik hou van de stad en haar bewoners en maak graag plezier met collega’s. De klik met mijn manager is belangrijk, want ik heb ruimte nodig voor mijn ondernemerschap en wil kunnen sparren.

‘Balans is voor mij werkgeluk’

Ik ben blij als ik nieuwe inzichten krijg uit onderzoek met Amsterdammers die bijvoorbeeld een uitkering hebben aangevraagd. Daarmee kunnen we samen verbeteringen in onze dienstverlening doorvoeren. Het is onze missie om de soms starre manier van kijken en werken binnen de gemeente te doorbreken en met elkaar echt een verschil te maken voor Amsterdammers. Het is soms frustrerend als met mijn advies niets is gedaan. Dan blijf ik aanjagen totdat ik los moet laten, want dingen hebben ook tijd nodig in deze grote organisatie. Ik oefen mijn geduld maar behoud mijn doorzettingsvermogen. En ik blijf zoeken naar de balans.”