Stephanie Martinez Ramos volgt het programma Practitioner continu leren en verbeteren bij de Amsterdamse School. “Je kunt je werk altijd beter en efficiënter doen. Continu leren en verbeteren lopen áltijd door. Als iedereen dat steeds doet, heb je een superorganisatie. Dat wil je toch als werkgever?”

Stephanie begon in september, de opleiding duurt 8 maanden. “De training vind ik leerzaam, leuk en speels. In de groep is veel interactie. Ik kan deze training echt iedereen aanraden.”

Wat leer je?

Ik leer hoe ik collega’s kan helpen om vanuit de praktijk hun werk efficiënter te doen. En om goede ideeën daarvoor te bedenken. Aan de hand van een methode, met kleine stapjes, heel tastbaar, zodat het mensen echt raakt. Ik regisseer het proces en bemoei me niet met de inhoud. Dat is gelijk mijn valkuil. Ik moest echt leren loslaten. Best moeilijk omdat ik veel van de inhoud weet, ook los ik graag problemen op. Maar ik krijg mooie handvatten aangereikt op allerlei niveaus. Zo boeiend vind ik dat, om jezelf te ontwikkelen. Om uit je comfortzone te stappen. Ik krijg veel positieve reacties. Dat geeft mij veel voldoening.”

‘De methode is fris, licht en speels’

De training past goed bij haar functie. Stephanie werkt als senior medewerker kwaliteit incasso en invordering bij Belastingen. “Ik heb eerst zelf de methodiek geleerd. Die heet Lean en komt uit Japan, van Toyota. De methode is heel doordacht maar ook fris en licht, speels. Ik ben echt fan. We leerden bijvoorbeeld aan collega’s om een fabriek van papieren vliegtuigjes na te bootsen. Daarna moesten ze kijken hoe ze het proces beter konden inrichten.”

Out-of-the-box denken

“Er komt altijd een betere, uniforme aanpak uit. Niet zomaar regels opvolgen omdat het ‘nu eenmaal zo gaat hier’, maar zelf nadenken over werkprocessen, out-of-the-box, los van alles. Mensen werken daarna beter samen, voelen zich meer verantwoordelijk en hebben meer plezier in hun werk. De eerste vraag is altijd: wat is het huidige probleem? Waar loop je in je werk tegenaan? Soms komt er dan een onderliggend probleem boven. Dan moet je eerst dat probleem oplossen.”

De praktijk

Stephanie heeft ook een praktijkopdracht, waaraan ze werkt met een verbeterteam. Ze onderzoeken de afhandeling van creditnota’s bij belastingen en financiën, en hoe dat beter kan. Saai, denk je misschien, maar niets van dat alles. De opdracht heeft veel administratieve haken en ogen. Boeiend dus. Ook valt de opdracht onder 2 directies, wat ‘m extra interessant maakt.

‘Oh, doen jullie dat zo?’

“Medewerkers die precies hetzelfde werk doen maar op verschillende plekken, zijn bij elkaar gezet. Wat je krijgt is verwondering: ‘Oh, doen jullie dat zo?’ Mensen gaan met elkaar praten en kijken over schuttingen heen. Dat levert verrassende ideeën op. De invoering van nieuwe processen kost wel veel tijd, want het onderzoek duurt lang. Alle feiten, cijfers, procedures moeten op tafel. En dan begint het pas. Veranderingen kosten veel tijd.”

Een droom

“Ik vind de training degelijk en prettig. De groep is heel divers. Ik krijg ook veel tijd en ruimte voor mijn opdracht. Het is echt een droomopdracht. Leren en verbeteren is dan ook een ‘hot item’ bij Belastingen. Wat mij voldoening geeft is als er onderling begrip ontstaat. Dat is zó fijn. Lastig is soms om genoeg tijd in alle drukke agenda’s te vinden. Je wilt gewoon dat iedereen er telkens bij is, maar dat lukt niet altijd.”

Enorme luxe

“Ik werk al vanaf mijn vijftiende bij de gemeente, ik begon als vakantiekracht. Op mijn negentiende kwam ik in vaste dienst. Ik houd van leren in de praktijk. Ik werk altijd aan mijn eigen ontwikkeling. Of ik nog een advies heb? Ik kan iedereen aanraden om door de opleidingsgids van de Amsterdamse School te bladeren. Het aanbod is breed, er zit voor iedereen wel iets bij. Ik vind het een enorme luxe dat we ons eigen opleidingsinstituut hebben.”